Een dankjewel doet deugd. Voor wie het te horen krijgt. Maar ook voor wie het zegt.
Toch blijft zoveel onuitgesproken in een leven.
Omdat we er op het moment zelf niet bij stilstaan.
Omdat we pas later beseffen wat iemand voor ons heeft betekend.
Of eenvoudigweg omdat we er de woorden niet voor vinden.
Dichters en schrijvers zijn daar goed in, in luisteren en woorden geven.
Daarom gaan Lize Spit, Christophe Vekeman, Anneleen Van Offel, Roderik Six, Carmien Michels en andere schrijvers in gesprek met 19 Brusselaars - één uit elke gemeente - over wie zij willen bedanken. Voor iets kleins dat iemand voor hen deed, jaren geleden, vorige week, die ochtend. Maar dat voor hen veel betekend heeft. Hen heeft doen voelen dat er toen, even misschien, echt verbinding was.
En zo groeien uit die 19 gesprekken 19 dankbrieven om te bezorgen aan hun bestemmeling, om te koesteren, maar ook om te delen. Want zodra de brieven geschreven zijn, komen er momenten waarop ze in groep gelezen zullen worden. Als ode aan het kleine waarin mensen groot zijn voor elkaar. Als kans om ook zelf op verhaal te komen.
Maar eerst zoeken we dus mensen. En hun verhalen.
Ben jij Brusselaar? Werd je er geboren of kwam je er thuis? Ben je jong of ouder?
Heb jij zin om je dankbaarheid woorden te laten geven door een schrijver of dichter?
Of ken jij een Brusselaar wiens verhaal van dankbaarheid niet mag ontbreken in dit verbindende project?
Mail dan ten laatste zondag 6 juni naar dankbrieven
verblind.be en vertel wie en waarom. Zo sprokkelen we samen en misschien wel dankzij jou een rijke waaier aan verhalen.
Dankjewel.
Van harte,
